Manastir Dubrava
Manastir Dubrava se nalazi na južnim obroncima planine Zlatibor, 30 kilometara od turističkog centra, pet kilometara uzvodno od manastirskog kompleksa Uvac. Nalazi se na jednom od meandara reke Uvac, na uzvišenju koje je sa tri strane okruženo kanjonom reke i sa koga se pruža predivan pogled na netaknutu prirodu i sami tok reke.
Istorijat manastira je manje poznat jer ne postoje pouzdani pisani podaci ni o vremenu nastanka manastira, kao ni o tome ko ga je sagradio. Sa sigurnošću se samo može reći da je izgrađen u srednjem veku. Za otkrivanje ovog srednjovekovnog manastira najzaslužniji je jeromonah Danilo, koji dok je službovao u Manastiru Uvac, više od dve godine proveo lutajući po zlatiborskim padinama u potrazi za ruševinama svetinje koja mu se nekoliko godina pre dolaska u Uvac počela ukazivati tokom molitvi.
U proleće 2001. godine je pronašao prve tragove svetinje i pune tri godine je boravio u obližnjoj pastirkoj kolibi ili pešačio iz Uvca gde je i dalje službovao, kako bi radio na otkrivanju manastira. U pomoć su mu pritekli meštani i Zavod za zastiti spomenika kulture iz Kraljeva. Otpočelo je otkopavanje ruševina i tom prilikom su pronađene dva metra visoke ruševine manastirkse crkve, a pedesetak metara dalje i ostatke manastirkog konaka. Pronađeni ostaci su napravljeni od sige, materijala koji se koristio za izgradnju srednjovekovnih manastira, pa se zbog toga sa sigurnošću može tvrditi da je i ovo bila srednjovekovna svetinja. Tokom iskopavanja ruševina, na mestu gde se u pravoslavnim svetkovinama nalazio oltar, na dubini od 80 cm, meštanin Mitar Đurović, je pronašao skrivnicu sa više od 260 dobro očuvanih mletačkih zlatnika iz 17. i 18. veka.
Pronalazak ovih zlatnika svedoči da se manastir nalazio u pograničnoj zoni gde je bila razvijena trgovina sa Mletačkom republikom. Pretpostavlja se da je ovo bila riznica Manastira Pribojska Banja, koji je u tom periodu bio centar Dabrobosanske mitropolije, i da je ovaj manastir bio metoh tog manastira koji je doživeo istu tragičnu sudbinu kao i Banjski manastir, odnosno velika razaranje u 17. i 18 veku.
Osniva se odbor za Obnovu manastira. Meštani poklanjaju zemlju na kojoj je pronađena svetinja, probijen je i izgrađen put do manastira. Od novca koji je dobijen za zlatnike počinje obnova prvobitne stare bogomolje posvećene Svetom velikomučeniku Pantelejmonu (mala manastirska crkva), a kasnije i izgradnja veće crkve posvećene Svetom Vasiliju Ostroškom. Kasnije su izgrađeni i manastirski konaci za smeštaj sestrinstva (danas je ovaj manastir ženski manastir), gostoprimnica, ekonomski objekti i druge građevine neophodne za život u manastiru.
Kontakt telefon za informacije: +381 31 845 626
